nadirahyusoff nadirah yusoff: jom bace nie ! sedih sgt .by Ayie Ramlie.



Saturday 10 March 2012

jom bace nie ! sedih sgt .by Ayie Ramlie.

Nadia Natasya vs Nadia Dashrina

Jun 2010, tarikh aku berkenalan dengan seorang gadis bernama Nadia Natasya kat Tagged.com, boleh kata tiap hari aku online semata-mata untuk layan message dengan dia. Genap sebulan aku berchatting dengan dia kat Tagged tu, dia mintak number fon aku. Gadis comel mintak number, on the spot aku kasik number fon aku. Bukan senang nak dapat peluang awek comel mintak number fon. Sejak tu lah aku mula tumpukan sepenuhnya kat dia, umpama dah jatuh cinta gitu. Bayangkan.. Dia call aku, kadang tu aku call dia, sampai 2-3 jam tiap kali call. Sehari ada la dalam 2-3 kali call. Pergh.. Memang kemaruk sangat masa tu. Sumpah, aku dah sayang gile kat dia. Sampaikan orang tegur dia, aku rasa bengang. Satu hari tu aku saja search email dia kat Facebook, aku jumpa. Memang aku angin gila, sebab dia cakap dia takde Facebook dan lagi katanya dia single. Tapi kat Facebook tu dia ada relation dengan sorang mamat dari Terengganu, aku stalk account dia then tengok dia create account Facebook tu sejak Mei 2010. Hari tu aku gaduh besar dengan dia, sampai kitorang sama-sama nangis. Pergh.. Jiwangnya aku. Sejak hari tu jugak lah dia dah kurang layan Tagged and start layan aku kat Facebook. Tapi persoalannya kenapa dia tak remove relation dia dengan mamat tu, sampai hampir 2 minggu gak lah aku gaduh dengan dia sebab relation dia tu. Katanya dia tak reti nak tukar, so aku mintak la password dia untuk tukar relation tu. Masa tu jugak la aku gatal tangan edit gambar dia taruk gambar aku kat sebelah.

Ogos 2010 aku online konon nak wish Selamat Hari Raya, tapi dia tak online. Aku call dia and dia cakap dia ada kat kampung, takleh online. Takpe lah.. Aku layan game Mafia Wars kejap. Tiba-tiba ada orang send message kat aku. Aku memang terkejut gile, kenapa muka pompuan ni sama macam muka awek aku? Aku tanya dia sape, dia cakap dia owner gambar awek aku tu. Aku tak caye, aku cakap la yang tiap hari aku gayut dengan dia, aku kenal dia dah lama and dia ada banyak gambar kat Tagged. Dia marah aku, dia kata aku bodoh sebab gi percaya kat awek aku tu. Dia add aku, dia suruh tengok semua gambar dia kat dalam album. Ye, memang sama. Dan tarikh upload lebih awal dari gambar yang awek aku upload. Tapi aku masih tak percaya, dia marah. Siap maki hamun aku lagi tu. Then aku suruh dia buktikan yang dia tu original. Dia mintak nombor fon aku, aku kasik jelah. Dia call aku, tanye dah bape lama kapel, bape lama kenal, camne kenal and macam-macam lagi lah. Aku jawab dengan tenang, cool la katakan. Masa dia tanya aku pernah jumpa awek aku tak, aku cakap la yang dia selalu bagi excuse kalau aku set date untuk jumpa. Lagi sekali aku kena bodoh, ekekekeke.. Garang jugak pompuan ni. Dia tanya fon aku ni boleh video call tak, aku cakap la boleh. Tetiba je dia drop call then call back as video call. Aku pick tapi tak on camera aku, saje nak tengok dia. Sumpah wa cakap lu, muka dia sebijik macam dalam gambar. Cantik gile, comel, cun, pergh.. Tapi dia tak senyum, muram je. Then dia tanya, sekarang dah percaya? Aku iyekan sambil perhati muka dia. Wah, comelnya. Tiba-tiba dia nangis and matikan panggilan. Aku call dia, konon nak tenangkan dia la. Dia mengadu kat aku kenapa orang sanggup buat dia macam tu sedangkan dia tak pernah kacau orang. Aku pon mainkan peranan sebagai lelaki dan aku anggap yang dia ni awek aku. Pujuk punya pujuk, finally dia okay.

September 2010 aku mula berkenalan dengan Nadia Dashrina, tuan empunya gambar yang aku sangat cintai tu. Aku tanya umur dia, aku tanya tempat tinggal dia, aku tanya apa kerja dia, serba serbi aku tanya. Dan dia jawab mesra setiap persoalan aku. Kesedihanku terhadap cinta kecundang tu makin pudar dan tak terasa sangat bila dia sentiasa ada disisi aku. Aku mula sayangkan dia, tapi takkan la aku nak cakap aku suka kat dia pulak. Segan lah.. Satu hari tu aku terbaca kawan dia post kat wall dia "kau dah settle ke pasal account fake tu? Tapi kau jangan sangkut pulak kat pakwe pompuan tu". Dia jawab "ah, kau jangan la risau". Oh Tuhan, hati aku sayu sangat. Dah la orang yang aku sayang tu fake, tuannya juga tak mungkin aku miliki. Takpe lah, aku cuba control emosi aku. Aku cuba berkawan dengan dia walau dalam hati aku, aku sayang sangat kat dia.

Nadia : urusan kita dah selesai kan ?
Aku : ye, dah selesai
Nadia : so, kita dah takde apa nak dibincangkan lagi. Tak perlu la awak contact saya lagi
Aku : Awak kan tahu saya bercinta dengan awak, walau pon tu bukan awak, tapi tu gambar awak. Mana mungkin begitu mudah saya nak lupakan awak.
Nadia : Tapi awak bukan bercinta dengan saya.
Aku : Takpe lah, saya redha. Tapi boleh tak saya nak simpan semua gambar awak yang memang sedia ada dalam fon saya ni ?
Nadia : Awak simpan la sebagai kenangan, saya tak kesah. Tapi jangan mandrem pulak.

Sedih woo.. Aku rasa korang mungkin tak pernah rasa macam apa yang aku rasa. Aku macam hilang pedoman dah masa tu, tak tau nak buat aku. Serious, air mata jantan aku mengalir. Seminggu aku tak berhubung dengan dia, tangan geram nak send sms kat dia kata aku rindu dia, tapi aku terpaksa tahan. Satu malam tu aku tidur termimpikan dia, dan aku rasa aku perlu jugak sms dia kata yang aku rindu dia. Jam 10 pagi, hari sabtu. Aku send sms cakap aku mimpikan dia, then tak sampai seminit, dia terus call aku. Aku fikir dia nak marah aku, tapi dia tanya apa mimpi aku tu. Kami berborak mesra macam bercinta. Then saat tu dia panggil aku 'abang'. Korang bayangkanlah betapa hati aku gembira masa tu. Esoknya aku pulak call dia, dia panggil aku 'papa' and suruh panggil dia 'mama'. Aku mula rasa yang dia boleh terima aku, dan aku bersedia terima dia. Ya Allah, aku bahagia sangat walau pertemuan aku dengan dia datang dari kelukaan yang amat pedih.

Oktober 2010 entah apa salah aku, dia block aku kat Facebook. Sms aku langsung dia tak reply, aku call beratus kali langsung dia tak pick up. Aku tetap bersabar hinggalah 3 bulan baru aku ambik keputusan takkan cari dia lagi.

Julai 2011 aku jumpa lagi satu fake account guna gambar dia, kali ni dari johor. Aku kena bagitau dia ni, tapi macam mana? Aku dah delete nombor fon dia. Fikir punya fikir, aku terniat nak cari dalam list Active10. Nasib baik masih ada dalam Active10 list. Aku call dia, dia tak pick up. Aku call hampir 30 kali, tapi dia tetap tak pick up. Aku cuba contact melalui sepupu dia, sepupu dia pulak tak nak kasik number fon dia. Aku agak kecewa. Malam tu dia call aku, tapi aku tak cam suara dia. Lepas dia perkenalkan diri dia, aku tergamam then dia tanya ada apa call dia. Aku jelaskan niat aku tu then dia cakap "u bagitau pon, i boleh buat apa?". Sekali lagi aku kecewa, dia macam tak hargai apa yang aku cuba buat ni. Esoknya dia call aku tanya apa perlu dia buat, aku sarankan dia pergi buat report polis. Dia ajak aku temankan dia, dia suruh aku turun KL. Kalau dah sampai, call dia. Pergh.. Peluang ni, tapi aku nak duduk mana? Takkan aku nak pegi KL semata-mata tolong dia buat report, pastu aku balik Kuantan? Pastu memang dia akan hilangkan diri lagi. Tak salah tolong orang, tapi berbaloi ke? So aku amik keputusan tak pegi la KL. Macam aku cakap, sampai sekarang dia hilangkan diri. Rindu punya pasal, aku cuba cari dia kat Yahoo Messenger, dia online and ntah bila masa aku add dia pon tak tau. Aku message dia cakap aku rindu dia, tiba-tiba pulak dia appear as offline. Bergenang air mata, sedih tak terkata beb. Apa la salah aku, aku cuma rindukan dia. Aku tak mintak apa-apa pon dari dia. Aku cuba cari alternative lain, aku jumpa account Friendster dia, tapi rasanya dia dah lama tak bukak kot, sebab gambar latest pon 4-5 bulan lepas. Maka terpaksalah aku pendam je perasaan ni.
8 Mac 2012 [6:40am]
Dear Nadia Dashrina, Kalaulah dengan izin Allah awak terbaca petikan ni, saya nak awak tahu yang saya sayang awak sangat². Saya rindukan suara awak, saya rindukan setiap huruf message awak, saya rindukan setiap perkataan ayat awak. Saya tak mintak apa² dari awak, dan saya takkan mintak awak sayang saya. Saya redha dan saya terima yang awak bukan untuk saya. Saya cuma nak jadi kawan awak, dan saya janji takkan sengaja mengguris perasaan awak. Kalau boleh, saya nak tahu kenapa awak buang saya dari hidup awak macam tu je setelah awak bagi begitu banyak pengharapan? Kenapa awak block saya dari Facebook? Kenapa awak terus hilangkan diri sejak pagi tu? Kenapa awak tak reply sms saya? Kenapa awak tukar nombor fon tak bagi tau saya? Kenapa awak tak reply masa saya message awak kat YM? Saya nak awak tahu yang hati saya amat merindui awak, seiring nafas saya. Tiap degup jantung saya dan seteru itulah saya merindui awak. Saya nak awak tahu bahawa betapa sukarnya saya nak lupakan awak, awak datang tika saya duka dan awak juga lah yang mengubat duka tu.

Saya sedar siapa saya jika nak dibandingkan dengan awak, saya redha dan terima ini sebagai satu pengalaman zaman remaja saya. Bukan kasih sayang yang saya pinta, bukan cinta yang saya tagih, bukan rupa awak yang saya idamkan, bukan nafsu yang saya impikan. Saya cuma nak jadi kawan awak. Kalau betul saya ada buat salah, saya seikhlas hati merendah diri memohon ampun maaf. Tolong lah unblock saya, saya dapat baca status awak pon jadi la, saya dapat tengok gambar terbaru awak pon jadi lah. Itu pon dah cukup untuk mengubat rindu saya. Dan saya nak awak tahu yang saya selalu ingat kat awak. Walau kita berkenalan tak sampai 2 bulan, tapi saya tetap tak boleh lupakan awak.


p/s : 'AKU' dlam cerita nie merujuk kpd kwan aku dkat fb (https://www.facebook.com/Ayie88)

Kalau Anda Suka Entry Ini Like dan Comment

0 Comment Taukey Blog:

Post a Comment

 
Copyright © . All Right Reserved by NadirahYusoff